دیــشب با خدا دعــوایـم شـد
 
 بــا هم قـهــر کـردیـم
 
 فــکــر کــردم دیــگــر مــرا دوسـت نـدارد
 
 رفــتــم گــوشـه ای نــشسـتم
 
 چــنـد قـطـرہ اشک ریــخــتـم
 
 و خــوابم بــرد صـبـح کـه بـیـدار شــدم
 
 مــادرم گــفــت:
 
 نــمیدانی از دیــشب تــا صــبــح چـہ"بارونی"می آمد ....!  دیــشب با خدا دعــوایـم شـد